Έφυγε από τη ζωή ο συγγραφέας Αντώνης Σουρούνης

Έφυγε χθες το βράδυ από τη ζωή, στα 74 του χρόνια ο βραβευμένος συγγραφέας Αντώνης Σουρούνης.

Γεννήθηκε το 1942 στη Θεσσαλονίκη και μόλις τέλειωσε το γυμνάσιο το 1960 μετανάστευσε στη Γερμανία, όπου ζούσαν ήδη οι συγγενείς του.

Εκεί σπούδασε κοινωνιολογία και πολιτικές επιστήμες στα πανεπιστήμια της Κολωνίας, του Σααρμπρύκεν και του Ίνσμπρουκ στην Αυστρία.

Δοκίμασε την τύχη του σε διάφορες δουλειές:  Τραπεζικός υπάλληλος, ναυτικός, hotel boy αλλά και επαγγελματίας παίκτης ρουλέτας, εμπειρίες που πέρασαν και στους χαρακτήρες των βιβλίων του.

Το 1970 επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, ενώ από το 1987 ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών. Τα τελευταία χρόνια είχε επιστρέψει στη γενέτειρά του.

Τα μυθιστορήματα του: Ένα αγόρι γελάει και κλαίει (1969), Οι συμπαίχτες (1977), Οι πρώτοι πεθαίνουν τελευταίοι (1985), Πάσχα στο χωριό (1991), Ο χορός των ρόδων (1994), Γκας ο γκάνγκστερ (2000), Το μονοπάτι στη θάλασσα (2006). Παραμύθι: Το μπαστούνι (1983). Διηγήματα: Μερόνυχτα Φραγκφούρτης (1982), Τα τύμπανα της κοιλιάς και του πολέμου (1983), Υπ' όψιν της Λίτσας (1992), Μισόν αιώνα άνθρωπος (1996), Κυριακάτικες ιστορίες (2002), Νύχτες με ουρά (2010). Συμμετείχε μαζί με τους Κ. Μουρσελά, Γ. Σκούρτη, Π. Τατσόπουλο στο συλλογικό μυθιστόρημα Το παιχνίδι των τεσσάρων (1998), καθώς και σε συλλογικές εκδόσεις διηγημάτων.

Το 1995 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο Ο χορός των ρόδων. Το 2006 βραβεύτηκε από την εξαμηνιαία λογοτεχνική επιθεώρηση του περιοδικού “να ένα μήλο” και έναν χρόνο αργότερα από το περιοδικό “Διαβάζω” με το «Βραβείο μυθιστορήματος» για το έργο του Το μονοπάτι στη θάλασσα.

Ας θυμηθούμε τι είχε πει σε συνέντευξή του στην Αναστασία Λαμπρία στο protagon.gr το 2009: «Οι λέξεις: Όταν κάθομαι να γράψω γράφω λέξεις που δεν τις ξέρω. Δεν τις έχω ακούσει ποτέ. Κι ανοίγω το λεξικό να δω, είν’ αυτή η σωστή λέξη; Κι είναι αυτή η λέξη. Καμία άλλη, μόνο αυτή. Είναι σαν να τις έχω ξαναπεί κάποτε στη ζωή μου, σε άλλη ζωή ίσως. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που μου λες ότι λείπουν τα επίθετα, δεν ξέρω τι είναι αυτό. Γράφω κατεβατά ολόκληρα, τελειώνει η φράση, η εικόνα, έρχεται η εικόνα και οι λέξεις βγαίνουν μετά, κατευθείαν (…) Δεν στήνω εγώ τα πρόσωπα, δεν στήνω τίποτα. Μόνοι τους παίρνουν θέση. Αλήθεια σου λέω. Εγώ είμαι ο δούλος, ο μπάτλερ τους που σερβίρω, δεν ξέρω τι γίνεται, ποτέ δεν ξέρω τι γίνεται».

Όπως ανακοίνωσε η Εταιρεία Συγγραφέων, που ενημέρωσε για τον θάνατό του, η κηδεία του θα γίνει σήμερα Πέμπτη 6 Οκτωβρίου στις 4.00 το απόγευμα, στην Αγία Αναστασία Θεσσαλονίκης (κάτω από τα κοιμητήρια).