Λάκης Ζωϊόπουλος: 
«Ραδιόφωνο σήμερα δεν υπάρχει»
«Δεν έχω πιάσει λάπτοπ στα χέρια μου για να παίξω μουσική».

Τον Λάκη τον γνώρισα πριν από αρκετά χρόνια. Αρχικά κάναμε παρέα ακούγαμε παρόμοιες μουσικές και παρακολουθούσα την πορεία του ως dj. Έχω περάσει εκπληκτικές ημέρες και κυρίως νύχτες μαζί του στην Χερσόνησο στη Κρήτη αλλά και στη Νέα Φιλαδέλφεια στο Περιστέρι στο Γαλάτσι και κυρίως στην παραλιακή της Αθήνας.
Έχουμε παίξει μπάλα έχουμε ξενυχτήσει έχουμε ζήσει μοναδικές στιγμές. Είναι ένας αληθινός άνθρωπος, γνήσιος άντρας, ένα λαϊκό παιδί παλιάς κοπής, που έχει γράψει τη δική του ιστορία στη νύχτα είτε πίσω από την κονσόλα ως ντίσκ τζόκεϊ ανάμεσα σε δυο πικ απ με ένα μικρόφωνο στο χέρι είτε ως επιχειρηματίας. Και αυτό είναι κάτι που του αναγνωρίζουν «εχθροί και φίλοι».

Κάποια στιγμή τον εμπιστεύτηκα ως συνεργάτη μου σε δυο διαφορετικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς. Πρώτα στον Sky 100,4 fm stereo όπου ήμουν υπεύθυνος διεθνούς ρεπερτορίου και μέλος της πενταμελούς επιτροπής προγράμματος του σταθμού. Εκεί ο Λάκης, ως Dr LA, έκανε με τεράστια επιτυχία την εκπομπή «Τα τηγάνια στο ρυθμό» παίζοντας funky και soul μουσικές.

Λίγο αργότερα πάλι από τον ίδιο πόστο ευθύνης μου, αλλά αυτή τη φορά στον Flash 961, συνεργάστηκα εκ νέου μαζί του, δίνοντας του την ευκαιρία να κάνει μια παρόμοια εκπομπή.

Στο τέλος της δεκαετίας του 80 είχα την τιμή και την τύχη να είμαι διευθυντής προγράμματος του Sevn X 98,7. Χτίζω ένα σταθμό κυριολεκτικά από το μηδέν έχοντας δίπλα μου όμως και καλούς μου φίλους αλλά και επαγγελματίες του είδους. Τα νούμερα που χτυπάμε από πλευράς ακροαματικότητας τρελά για την εποχή τους. Ανάμεσα στα πρόσωπα που επιλέγω να συνεργαστούμε είναι και πολλά ονόματα που διέπρεψαν στο χώρο. O Λάκης ήταν για μια φορά ακόμη μαζί μου. Ομολογώ ότι δεν με διέψευσε ποτέ. Σήμερα λοιπόν σκέφτηκα ότι είναι μια καλή ευκαιρία να γνωριστείτε περισσότερο μαζί του μέσα από μια σύντομη κουβέντα μας.

-Πότε έπιασες πικαπ για πρώτη φορά στα χέρια σου;
-Μου βάζεις δύσκολα Βασίλη. Θυμάμαι ότι πρώτο έπιασα πικάπ σε ηλικία 10 ετών. Ήταν ένα φορητό Philips του οποίου το ηχείο του ήταν το καπάκι. Ξέρεις πάνω από το ίδιο το πικάπ. Η εποχή εκείνη αν θυμάμαι καλά ήταν το 1969.
-Ποιες είναι οι πιο σημαντικές στιγμές της καριέρας σου;
-Οι πιο σημαντικές στιγμές της καριέρας μου είναι συνυφασμένες με τη πορεία μου πίσω από την κονσόλα. Στέκομαι στο 1982. Ήμουν στο ιστορικό Stork στην παραλία που εκείνη την περίοδο δούλευε ως Αυτοκίνηση. Εκείνη την περίοδο είχε έρθει να τραγουδήσει live ο τεράστιος Joe Coker.
-Η μεγαλύτερη χαρά που ένιωσες;
-Από τις μεγαλύτερες χαρές μου ήταν όταν δούλεψα για ένα διάστημα στην Ολλανδία στην τότε disco Catus.
-Η μεγαλύτερη απογοήτευση που ένιωσες;
-Θα σταθώ σε μια λεπτομέρεια που θεωρώ ότι είναι η μεγαλύτερη απογοήτευση στην πορεία μου ως dj. Ήταν την περίοδο που με κάλεσαν στο Μιλάνο, και συγκεκριμένα από την εταιρεία Baby Records για να πάω να ηχογραφήσω μαζί τους ένα disco κομμάτι. Αυτό το πλάνο τελικά δεν πραγματοποιήθηκε και με γέμισε απογοήτευση.
-Δεκαετία 80. Η εποχή σου. Τι σου λείπει από τότε;
-Ειλικρινά εάν σκεφτώ τι είναι αυτό που μου λείπει πραγματικά από εκείνα τα χρυσά χρόνια θα σταθώ σε ένα γεγονός . Αυτό είναι η καθημερινή η έντονη και η παθιασμένη διασκέδαση του κόσμου. Ανεπανάληπτη εμπειρία.
-Έχεις ακούσει πολλά άλμπουμ. Στέκεσαι σε κάποια άλμπουμ Ελλήνων καλλιτεχνών;
-Για εμένα κορυφαία άλμπουμ Ελλήνων δεν υπάρχουν και πολλά και γι’ αυτό προτιμώ να μην κάνω ιδιαίτερη αναφορά.
-Αγαπημένα άλμπουμ ξένων ονομάτων;
-Κοίταξε εδώ τα πράγματα είναι συγκεκριμένα. Είναι οι λεγόμενοι θρύλοι που υπόγραψαν σημαντικά ξένα άλμπουμ στη δεκαετία του ’80. Ονόματα όπως ο Michael Jackson με το ανεπανάληπτο Thriller, ή ο τεράστιος James Brown.
– Μαζεύεις cd και βινύλια; Ασχολείσαι με συλλογές;
-Δεν θα έλεγα πως είμαι κολλημένος ιδιαίτερα με κάτι. Σίγουρα όμως εξακολουθώ να κυνηγάω μοναδικές ευκαιρίες σε βινύλια που τα υπεραγαπώ.
-Πάμε τώρα στην μπάλα για να μιλήσουμε για την αγαπημένη σου ομάδα.
-Από μπάλα τα πράγματα είναι δεδομένα για μένα. Σήμερα και χτες και πάντα μόνο ΑΕΚ φυσικά και δεν το διαπραγματεύομαι. Κατακίτρινος.

-Ήσουν στο ραδιόφωνο για αρκετά χρόνια. Σήμερα πως το βλέπεις το άθλημα;
-Ραδιόφωνο σήμερα για εμένα δεν υπάρχει Βασίλη. Κι αυτό γιατί προσπαθούν οι περισσότεροι να μιμηθούν το ραδιόφωνο που ακουγόταν στο τέλος της δεκαετίας του 80 αλλά και το ραδιόφωνο των αρχών της δεκαετίας του 1990. Αυτό είναι κάτι που φαίνεται από πολλά αλλά κυρίως αποδεικνύεται από ένα γεγονός. Οι μουσικές οι οποίες παίζονται κατά κόρον σήμερα είναι μουσικές και κομμάτια τα οποία στην πλειοψηφία τους είναι παλιά σε νέες εκτελέσεις και σε διασκευές. Φαντασία μηδέν πλουραλισμός μηδέν…
-Η πολιτική σήμερα σε αγγίζει;
-Η πολιτική σήμερα είναι ένα ψέμα που θεωρώ ότι μας βυθίζει καθημερινά.
-Η διασκέδαση σήμερα σε τι κατάσταση βρίσκεται;
-Διασκέδαση σήμερα δυστυχώς υπάρχει μονάχα ένα Σάββατο και αυτή χαρακτηρίζεται από την παρουσία ενός λάπτοπ. Αν αυτό το λες πλέον διασκέδαση…
-Κοιτάζοντας πίσω τι θα άλλαζες από τον Λάκη;
-Στα χρόνια που έχω φτάσει αυτή την στιγμή δεν νομίζω πως μπορώ να αλλάξω πλέον πολλά πράγματα. Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω ε τότε αυτό που θα έκανα θα ήταν να μελετούσα περισσότερη μουσική.
-Ποια είναι η γνώμη σου για τη μόδα του βινυλίου; Είναι κάτι που θα ξεφουσκώσει; Τι πιστεύεις;

-Η μόδα του βινυλίου όπως λες είναι πλέον καθεστώς. Επιστρέφει το βινύλιο σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Κι αυτό συμβαίνει γιατί οι νέοι δεν γνωρίζουν τι σημαίνει βινύλιο στην πλειοψηφία τους. Δεν το έχουν πιάσει στα χέρια τους. Και το ανακαλύπτουν. Το βινύλιο είναι δεν είναι απλά μια μόδα όμως. Είναι μια διαρκής πραγματικότητα που συνδέεται με αισθήματα με αναμνήσεις και με αληθινή μουσική.

-Ποια η σχέση σου μαζί του;
-Ιδιαίτερη και έντονη. Ενδεικτικά σου λέω μόνο ότι δεν έχω πιάσει λαπτοπ στα χέρια μου για να παίξω μουσική γιατί είμαι αφιερωμένος αποκλειστικά και μόνο στο βινύλιο.

Βασίλης Λούκας