PART IΙ 40-31
40. Palace Winter- Soft Machine
Σύγχρονα ψυχεδελικά χρώματα από το σκανδιναβικό βορρά και μια αιθέρια μελαγχολία, ενωμένη με εσωτερική ένταση, απλά και ψυχρά (με σκανδιναβικό τρόπο) με κατεύθυνση τον ήλιο. Η απλά μια μεγάλη ομορφιά. Το έχουν.
9. Max Jury – Beg And Crawl
Παρά την απόλυτα απλή συνταγή και τη σαφή εμπορική κατεύθυνση του, αυτό το κομμάτι είναι υπέροχο. Και μάλιστα θα έλεγα πως αν γινόταν στο παραμικρό πιο «δύσκολο» και σύνθετο, θα έχανε πολλά απ’αυτή την «αφελή», άμεση και τόσο γοητευτική μελαγχολική μελωδικότητα του.
Που στην τελική, ταιριάζει τόσο με το image και την ηλικία του συνθέτη του. Αληθινά καλή pop τραγουδοποιία.
38. Wire – Internal Exile
Ένα εξαιρετικό mini (μόνο στη διάρκεια) album, από τους masters του εγκεφαλικού post punk. Ισάξιο σχεδόν με τα τρία πρώτα οριακά albums τους (ελπίζω να ξέρετε τι εννοώ). Ένα άνετο δείγμα που το αποδεικνύει και σπρώσνει τον ήχο τους, και πάλι μπροστά.
Μετά από τόσα πολλά «σπρωξίματα» (από τους ίδιους , ιδίως τον Colin Newman, σε μια τεράστια καριέρα χωρίς επανάπαυση) δεν είναι καθόλου εύκολο για τους πιο πολλούς σημαντικούς, αλλά όχι και για τους Wire. Θα τους βρούμε και πιο μετά….
37. Man & The Echo – Distance Runner
Απόλυτα Άγγλοι, απόλυτα είρωνες, απόλυτα χιουμορίστες, απόλυτα σοβαροί και απόλυτα καλοί σ’αυτό που λέμε Αγγλικός pop ήχος. Όλα είναι μέσα. Τα 70s, η northern soul, τα 90s και στη τελική η indie κουλτούρα 40 χρόνων , χωρίς περιστροφές και κρυφά νοήματα.
Και μια Αγγλία του REFERNEDUM (πόσο βαρύγδουπο και τελικά σαν βόμβα άχρηστο, ενώ τα παιδιά θα συνεχίσουν να παίζουν τριφύρω της, ακόμα και αν χάσουν κάποια, κάποια δάκτυλα…αυτό θα πει απώλει και συνέχεια πολέμου…αλλά…αλλά)….
Και οι Man and the Echo σου δίνουν ΑΚΡΙΒΩΣ αυτήν την IN YER FACE αγγλική home county πανέμορφη pop, που σε κάνει να περνάς καλά, στις όποιες αναλαμπές χαράς, μέσα στην γκρίζα καθημερινότητα (της Αγγλίας, αλλά και όχι μόνο- το γκρι πλέον μοιάζει ευτυχία και 80s cold war κατάθλιψη- αν ρωτήσω ένα 14χρονο από την μέση -ή ακόμα και εδώ και παραδίπλα ανατολή- και από πολλά άλλα μέρη- η εικόνα είναι ΜΟΝΟ ΜΑΥΡΗ- ΤΙΠΟΤΑ….αλλά…αλλά.. μην ψάχνουμε τις αιτίες της βίας). Ελπίζω πάντα η βία να γεννά και κάποια ευγένεια και ρομαντισμό.
Δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ ΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΟ.
36. Charlie Hilton- Funny Anyway
Αυτό είναι το πρώτο κομμάτι που ερωτεύτηκα φέτος, χωρίς να ξέρω κάτι για τη δημιουργό του. Ίσως γιατί με έπιασε σε μια μέρα που έννοιωθα έτσι. Ίσως γιατί συνδιάζει με τον καλύτερο τρόπο, την Marianne Faithfull, τη Nico και τους Broadcast.
Ίσως γιατί απλά είναι υπερκομψη, διαχρονική τραγουδοποιία με μια ξεχωριστή ερμηνεία και μια απόλυτα σωστή παραγωγή στο vintage ορχηστρικό ηχητικό πλαίσιο.
- Eric Matthews– Exactly Like Them
Διαχρονικός. Πάντα καλός. Πάντα αληθινός και άμεσος, αλλά μ’έναν ιδιαίτερο δικό του τρόπο, που δεν είναι για τον καθένα (ειδικά στο σύγχρονο εναλλακτικό κιμά). Αλλά σίγουρα είναι για μένα. Και αυτό είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια του ever. Και αν είναι κάτι τέτοιο είναι σίγουρα ένα από τα καλύτερα κομμάτια της χρονιάς.
Και δεν αμφιβάλλω ότι έρχονται κι άλλα μεγάλα, μέσα στο 2017, από τον κύριο Eric Matthews. Απλά απολαυστικό.
Ακούστε το κομμάτι ΕΔΩ
34. The Flaming Lips – How??
Και εκεί που είσαι σίγουρος πως κάποι κορυφαίοι το χάνουν, να σου που οι Flaming Lips μοιάζει να το ξαναβρίσκουν. Με εντελώς σύγχρον τρόπο, που με κάποιο τρόπο διδάσκει πως τα λίγο «άκυρα» χρόνια πειραματισμού, οδηγούν κάπου μακριά Και ο νοών νοείτω.
Και όταν κάποιοι τέτοιοι γίγαντες το ξαναβρίσκουν δεν εννοούμε σε επίπεδο «μια χαρά».
Εννοούμε σε επίπεδο τουλάχιστον, από τα υψηλότερα της καριέρας τους, που αν το διατηρήσουν θα πάνε πολύ μακριά ξανά και σε αντικειμενικό ποιοτικό επίπεδο (σε εμπορικό δε νομίζω ότι έχουν κάποια ανάγκη πλέον). Πραγματικά σπουδαία επιστροφή από…το κάπως…πουθενά…για να είμαι ειλικρινής.
33. Josefin Öhrn + The Liberation – In Madrid / Rainbow Lollipop
Μπορεί να μοιάζει clice και cheesy. Μπορεί να μοιάζει αριστούργημα. Η αλήθεια είναι λίγο πάνω από τη μέση. Ο ήχος των Suicide πια είναι εντελώς cliché και τα «καυλωτικά» ψυχεδελικά φωνητικά εντελώς cheesy – ειδικά αν βάζεις και γαλλικά, ενώ είσαι Σουηδέζα (ήμαρτον- σε πόσα κουτάκια cliché vintage ερωτισμού να κάνεις πια click).
Αλλά αν το κάνεις τόσο καλά όσο αυτοί, το 2016, μοιάζει πως ακόμα ο συνδιασμός κάτι έχει να πει. Και αν τον ακούσεις την κατάλληλη ώρα ακούγεται απολαυστικός. Στην τελική αυτό είναι η pop. Να κάνεις κάτι cheesy και cliché ν’ακούγεται ενδιαφέρον την εποχή του. Αν και πλέον έχει εξαντληθεί ο ήχος αυτός, αλλά έτσι για το «γαμώτο»…απλά για να τον θυμόμαστε με ένα πολύ καλό δείγμα του. Game over για όσους ξέρουν.
Αλλά cool enough για το 16. Αν συνεχίσει, θα καταντήσει indie σκυλάδικο (λες και δεν είναι ήδη) σαν τον ήχο των coldplay και των black keys ή ότι άλλο black και …άραχνο …Αν ξέρετε τι λέω…. ΗΜΑΡΤΟΝ…Πάμε παρακάτω.
- Starwalker – Everybody's Got Their Own Way
Και αυτοί αναβιωτές. Και αυτοί ψυχεδελικοί. Αλλά ξέρουν ακριβώς τι κάνουν. Και στην τελική είναι ήδη διάσημα τα μέλη τους μ’αυτόν τον ήχο (Air, Bang Gang) και το keyboard solo (μαζί με τα drums) στο τέλος του κομματιού είναι απλά μνημειώδες.
Και το Motown beat ήταν, είναι και θα είναι το απόλυτα feelgood , ξεσηκωτικό beat. Και η επανάληψη δουλεύει πάντα, αν το hook είναι σωστό.
Τι άλλο να πω για να τονίσω πως αυτό είναι ένα ΤΕΛΕΙΟ POP SINGLE…
31. Car Seat Headrest -Does it Feel Good to Say Goodbye? It
Ήταν η χρονιά των Car Seat Headrest από πλευράς indie projects. Ο Will Toledο και η παρέα του δείχνουν να έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους. Εκμεταλεύονται άριστα τον πιο γοητευτικό εφηβικό ήχο και έχουν να πουν πολλά με τους στίχους τους στα νέα παιδιά και σε όλες τις ηλικίες.
Ίσως το group με το μεγαλύτερο μέλλον, απλά παίζοντας έναν ήχο που ήταν πάντα εκεί, αλλά κάνοντας τον επίκαιρο και καθόλου ειρωνικό- και αυτό λέει πολλά γι ατη γενιά του. Καμιά φορά τα πιο προφανή πράγματα είναι και τα πιο ουσιώδη, αν τα κάνεις με αληθινό συναίσθημα και νενανική αμεσότητα.
Και αυτό το κομμάτι δεν είναι καν στο εξαιρετικό τους album, αλλά αποδεικνύει τη συνέπεια που έχουν. Θα τους συναντήσουμε και παρακάτω.
Η λίστα συνεχίζεται αύριο!
Για να δείτε την προηγούμενη πατήστε Εδώ!
Θοδωρής Σουρβίνος
Leave a Reply