Κατά την ενήλικη ζωή, έρχεται το πλήρωμα του χρόνου που το να είσαι το παιδί μόνο κάποιου άλλου δεν σε εξυπηρετεί πλέον διότι ο μοναδικός κατάλληλος φροντιστής του εαυτού σου είσαι εσύ ο ίδιος. Έχεις συνειδητοποιήσει πια ότι το να αναζητείς τις ευθύνες στους γονείς σου είναι πεπερασμένο. Το έκανες αρκετά και ενδεχομένως το έχεις κάνει εμμονικά σε όλη σου τη ζωή. Έχεις ήδη αποδώσει πολλάκις τις ευθύνες για ό,τι στραβό σου συνέβη στον τρόπο που ανατράφηκες, στη στοργή που δεν πήρες, στη φροντίδα που δεν ήταν αρκετή. Υπάρχει περίπτωση να σε ανακουφίζει στιγμιαία αυτή η διεργασία αφού είναι ιδιαίτερα εξυπηρετικό να φταίνε οι άλλοι. Γιατί όμως δεν προχωράς παρακάτω; Μήπως επειδή αναμασάς συνέχεια την ίδια ιστορία;
Αν κάπου αναγνωρίζεις τον εαυτό σου , ήρθε η ώρα να αναλάβεις εσύ την αποκλειστική φροντίδα του «μέσα» παιδιού σου. Να γίνεις εσύ ο γονέας του εαυτού σου. Να αναγνωρίσεις και να συμφιλιωθείς με το εσωτερικό παιδί. Το παιδί που ήμασταν κάποτε συνεχίζει να κατοικεί μέσα μας και δυστυχώς ως ενήλικες το παραβλέπουμε ή δεν γνωρίζουμε καν την ύπαρξή του.
Ο Freud μίλησε πρώτος για το ασυνείδητο και τα τραύματα που βρίσκονται θαμμένα σε αυτό. Το ασυνείδητο είναι το παιδί μέσα μας με όλα τα συναισθήματα και τα βιώματά του. Οι παιδικές μας εμπειρίες, η αλληλεπίδραση που είχαμε με τους οικείους μας μέσα από τις διαπροσωπικές μας σχέσεις και ο τρόπος που μας μιλούσαν και μας φρόντιζαν οι γονείς μας όταν ήμασταν παιδιά έχουν διαμορφώσει αυτό το «εσωτερικό μας παιδί». Ας του δώσουμε, λοιπόν, όλη εκείνη τη φροντίδα και προσοχή που θεωρούμε ότι δεν πήρε από τους δικούς του γονείς. Μεγαλώνοντας οτιδήποτε αγνό και αθώο συχνά καταπιέζεται. Επιπλέον, καταπιέζονται και ενδεχόμενα τραυματικά επεισόδια μαζί με όλα τα αρνητικά συναισθήματα που συνδέονται με αυτά όπως του θυμού, του φόβου και της απόρριψης. Ο δίαυλος, λοιπόν, επικοινωνίας με το εσωτερικό μας παιδί θα τα φέρει όλα αυτά σταδιακά στο συνειδητό. Με τη βοήθεια ειδικού αναγνωρίζουμε τα κενά, εντοπίζουμε τα τραύματα και τα δουλεύουμε ώστε επιτέλους να επουλωθούν. Συνειδητοποιούμε όμως και τα θετικά στοιχεία του μέσα παιδιού, τα θυμόμαστε και τα προσαρμόζουμε στην παρούσα μας κατάσταση σύμφωνα με τον τρόπο που μας εξυπηρετεί. Αυτές ακριβώς οι θετικές ποιότητες του μέσα παιδιού συμβάλλουν στην ομαλή μας ψυχική ενηλικίωση. Γινόμαστε εμείς οι γονείς αυτού του μέσα παιδιού και αναπληρώνουμε ό,τι δεν πήραμε από τους γονείς μας. Επιπρόσθετα εντοπίζουμε τα θετικά που πήραμε, τα βγάζουμε στην επιφάνεια, τα θυμόμαστε και τα προσαρμόζουμε στη δική μας γονική σχέση με το εσωτερικό μας παιδί.
Στο προηγούμενο άρθρο μου είδαμε τους τύπους γονέα που έχουν καταλήξει οι ειδικοί. Μπορείς, λοιπόν, να γίνεις εκείνος ο τύπος γονέα που επιθυμείς ακόμη και για το εσωτερικό σου παιδί. Το πρώτο βήμα είναι να συνειδητοποιήσεις πόσο φροντισμένο ή πληγωμένο είναι αυτό το παιδί και να επικοινωνήσεις μαζί του.
Σε κάθε περίπτωση η επικοινωνία με το μέσα παιδί προλαμβάνει και διορθώνει προβληματικές συμπεριφορές βελτιώνει την αυτοεικόνα μας και μας φέρνει πιο κοντά στην αυτοβελτίωσή μας και στην ενίσχυση της αυτοαγάπης. Ο μοναδικός πλέον υπεύθυνος για την ολοκλήρωση και την ευτυχία σου είσαι εσύ.
Ασημίνα Καραμαλέγκου – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας – Life Coach
Leave a Reply