“«Αν ένα παιδί δεν μαθαίνει με τον τρόπο που το διδάσκουμε ίσως πρέπει να το διδάξουμε με τον τρόπο που μαθαίνει» (Μαρία Μοντεσσόρι).”
Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς ένα συχνό ερώτημα που απασχολεί τους γονείς είναι αν πρέπει ή όχι να βοηθάνε στο διάβασμα στο σπίτι. Όπως σε όλες τις δραστηριότητές μας έτσι και εδώ το βασικό είναι να τοποθετηθούν τα σωστά θεμέλια και να βρεθεί η χρυσή τομή για την ομαλή έκβαση της σχολικής χρονιάς για το παιδί. Το παιδί πηγαίνει σχολείο και όχι εμείς οι γονείς. Επομένως η έκβαση πρέπει να είναι ομαλή για αυτό και όχι για εμάς.
Πώς βηθάμε το παιδί να οργανώσει την μελέτη των μαθημάτων του;
Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και αντιλαμβάνεται τα πράγματα με τον δικό του προσωπικό, μοναδικό τρόπο. Αφουγκραζόμαστε το παιδί μας έτσι ώστε να αποκωδικοποιήσουμε και να κατανοήσουμε τον δικό του μοναδικό τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του. Αυτό είναι κάτι που το παρακολουθούμε και το γνωρίζουμε από την νηπιακή του ηλικία. Βάσει αυτής της αποκωδικοποίησης διδάσκουμε το παιδί μας αρχικά πώς να οργανώσει τη μελέτη του. Το μαθαίνουμε πόσο χρόνο χρειάζεται να αφιερώσει, πόση προσοχή να δώσει και του δίνουμε κίνητρο να οργανωθεί. Συγκεκριμένα, του δίνουμε τον πρώτο καιρό τις βάσεις ώστε να μπορεί να κρίνει με ποιο μάθημα να ξεκινήσει, πού να εστιάσει την προσοχή του και με ποιο τρόπο να ιεραρχήσει τις υποχρεώσεις του. Σε αυτή τη διαδικασία που ουσιαστικά είναι παρότρυνση και παρακολούθηση είμαστε υποστηρικτικοί και παρατηρητικοί ώστε να καταλάβουμε με ποιο τρόπο αφομοιώνει πληροφορίες το παιδί μας. Με γνώμονα το ωρολόγιο πρόγραμμα μαθημάτων του το ενθαρρύνουμε να οργανώσει τη μελέτη του ταξινομώντας τις εργασίες του ξεκινώντας από τα μαθήματα που έχουν απλή αντιγραφή, συνεχίζοντας με αυτά που απαιτούν συγκέντρωση για λύση γραμματικών ή μαθηματικών ασκήσεων και τελειώνοντας με αυτά που χρειάζονται αποστήθιση. Χωρίζουμε τη μελέτη σε τμήματα και ενθαρρύνουμε το παιδί να ολοκληρώνει κάθε τμήμα σε συγκεκριμένο χρόνο δίνοντάς του το κίνητρο ενός μικρού διαλείμματος. Η μελέτη στο σπίτι έχει μια προθεσμία. Ανάλογα με τους ρυθμούς του κάθε παιδιού τελειώνει σε έναν συγκεκριμένο χρόνο και έπειτα το παιδί μπαίνει και σε άλλους ρόλους εκτός από αυτόν του μαθητή. Με αυτόν τον τρόπο μακροπρόθεσμα το παιδί αποκτά αυτοπεποίθηση διότι έχει τον έλεγχο στον τρόπο που διεκπεραιώνει τις υποχρεώσεις του.
Με ποιον τρόπο η οργάνωση στην μελέτη βοηθάει στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησης του παιδιού;
Ως γονιός είμαι κοντά στο παιδί μου όταν μελετάει αλλά όχι από πάνω του. Κρατάω μια απόσταση που του παρέχει ασφάλεια και όχι έλεγχο. Του διδάσκω την οργάνωση για μελέτη. Το βοηθάω εάν ενδεχομένως «κολλήσει» κάπου. Δεν μελετάω μαζί του. Η αυτοπεποίθηση δεν χτίζεται με οδηγίες, λόγια και στείρες υποδείξεις. Χτίζεται με έργο που το φέρει εις πέρας το ίδιο το παιδί. Μόνο έτσι μαθαίνει να πιστεύει στις δυνατότητές του, να εκτιμάει τις ικανότητές του και να έχει τον έλεγχο της ίδιας του της ζωής ώστε να γίνει ένας αυτόνομος ενήλικας. Αν σκεφτούμε ότι η μαθητική ζωή διαρκεί δώδεκα ολόκληρα χρόνια, είναι πολύς χρόνος για να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας να βγουν υγιή και σοφά από όλο αυτό και όχι τραυματισμένα και ανεπαρκή.
Ασημίνα Καραμαλέγκου, Σύμβουλος ψυχικής υγείας
Ασημίνα Καραμαλέγκου/Facebook
