Γεννήθηκα στην Αθήνα, αλλά κατάγομαι από την Κωνσταντινούπολη. Ζω σε συνοικία του Πειραιά. Είμαι απόφοιτη του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών από το ΕΚΠΑ και της Δραματικής Σχολής «Βασίλης Διαμαντόπουλος». Έχω ένα Μεταπτυχιακό με κατεύθυνση την «Ειδική Αγωγή» από το ΕΚΠΑ κι αυτή την περίοδο, ολοκληρώνω ένα ακόμα Μεταπτυχιακό, με κατεύθυνση τη «Διδακτική του Θεάτρου», πάλι από το ΕΚΠΑ. Επίσης, έχω ειδίκευση στην «Προσχολική Αγωγή Δραστηριοτήτων Δημιουργίας και Έκφρασης», καθώς και Πιστοποίηση Γνώσης της γραφής Braille. Σπουδάζω κλασικό τραγούδι κι αγαπώ πολύ τα ταξίδια και τα ζώα. Επαγγελματικά, έχω συνεργαστεί δυο φορές με το Εθνικό Θέατρο και τους σκηνοθέτες Ρ. Καπετανάκη & Κ. Μεγαπάνο αντίστοιχα, δυο φορές με το ΚΘΒΕ και τους σκηνοθέτες Ν. Κοντούρη & Γ. Ιορδανίδη , με το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και τον σκηνοθέτη Αν. Βασίλιεφ, με το Θέατρο Τζένη Καρέζη και την σκηνοθέτιδα Α. Χρυσομάλλη, με τη Συμπεριληπτική Ομάδα «ΘΕΑΜΑ» και τους σκηνοθέτες Β. Οικονόμου & Σ. Σταυρακάκη, με το Θέατρο Rabbithole & τον σκηνοθέτη Γ. Σίμωνα, με την Αμαξοστοιχία-Θέατρο/ Τρένο στο Ρουφ & την σκηνοθέτιδα Τ. Λύγαρη, με το Αγγέλων-Βήμα & τον σκηνοθέτη Λ. Παπαδόπουλο, με το Θέατρο 104 & την σκηνοθέτιδα Ε. Θωμόπουλου, με την Εθνική Λυρική Σκηνή & τον σκηνοθέτη L. Marianni, με το Θέατρο Γκλόρια & τον σκηνοθέτη Κ. Αρζόγλου, με το Ιλίσια-Ντενίση & τον σκηνοθέτη Γ. Φρατζεσκάκη κ.ά. Τηλεοπτικά, έχω συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες, Ν. Κουτελιδάκη. Τ. Ψαρρά & Β. Κεχαγιά. Στον κινηματογράφο, έχω συνεργαστεί με τον σκηνοθέτη, Ν. Κορνήλιο. Τα τελευταία χρόνια, ασχολούμαι παράλληλα, με την Εκπαίδευση ενηλίκων σε ΣΑΕΚ και με αφηγήσεις παραμυθιών.
Είναι «φιλόξενη» η Αθήνα για καλλιτεχνική δημιουργία;
Η Αθήνα είναι αρκετά φιλόξενη για καλλιτεχνική δημιουργία –λαμβάνοντας υπόψη την πληθώρα παραστάσεων που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο αλλά και το μεγάλο ποσοστό ηθοποιών που αποφοιτούν κάθε χρόνο από τις σχολές, όμως στην πράξη, τις περισσότερες φορές, οι οικονομικές συνθήκες δεν ανταποκρίνονται στις βαθύτερες ανάγκες μιας ολοκληρωμένης και ουσιαστικής καλλιτεχνικής πραγμάτωσης. Επιπλέον, οι καλλιτέχνες/ιδες με αναπηρία, παραμένουν ευάλωτοι/ες απέναντι στην εμπορευματοποίηση της τέχνης και στο αδηφάγο υπάρχον σύστημα, οπότε σίγουρα, χρειάζεται να μελετηθεί η κατάσταση από τους αρμόδιους φορείς και να δοθούν συμπεριληπτικές, χειροπιαστές μα και γενναιόδωρες λύσεις. Η ευθύνη παρ’ όλα αυτά, είναι κοινή για όλους/ες. Κανείς/καμία δε θα ασχοληθεί με τα αγκάθια που μαστίζουν το χώρο, αν δεν το κάνουν πρώτα οι άμεσα εμπλεκόμενοι/ες κι αν δεν αλληλο-στηριχτούμε.
Αν διάλεγες να ζήσεις αλλού πού θα ήθελες να βρεθείς;
Νομίζω ότι θα δοκίμαζα να ζήσω σε κάποια χώρα του εξωτερικού, ενδεχομένως στη Γερμανία. Αν και την έχω επισκεφτεί μόνο ως τουρίστρια κι ασφαλώς κάτι τέτοιο, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική αποτύπωση μιας ζωής εκεί, με γοήτευσε η οργάνωση που αντίκρισα, τα μεγάλα πάρκα, οι άψογοι ποδηλατόδρομοι, η συνέπεια στα ΜΜΜ, η ηρεμία στην καθημερινότητα, τα υπέροχα μουσεία κι η καθαριότητα στους δρόμους. Υπάρχει βέβαια, πάντα κι ένα ανεξήγητο στοιχείο που δεν σε αφήνει να καθορίσεις με τη λογική, γιατί ένας τόπος σε μαγνητίζει.
Πού χρωστάς «ευχαριστώ» για ό,τι έχεις καταφέρει;
Χρωστάω «ευχαριστώ» στη μητέρα μου, που ακόμη και σε αυτά που ενδόμυχα δε συμφωνούσε, φοβόταν ή δεν μπορούσε να καταλάβει, υπήρξε εκεί για μένα με τον τρόπο που μπορούσε, σε περιόδους που δε θα ήταν καθόλου εύκολο να τα καταφέρω μόνη. Χρωστώ όμως, ένα «ευχαριστώ» και σε μένα την ίδια για το πείσμα και τη σταθερότητα μου, γιατί αντέχω ακόμη, να κρατώ τη φλόγα αναμμένη και να αναζητώ την σπουδή, κόντρα στις άπειρες δυσκολίες και ματαιώσεις που έχω συναντήσει σε αυτή τη διαδρομή και φυσικά, σε όλους εκείνους/ες τους δασκάλους/ες που αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης και πίστης.
Θα έκανες αιματηρές οικονομίες για ένα ταξίδι ή καινούργιο αυτοκίνητο;
Μού έχω κάνει πολλές φορές αυτή την ερώτηση – η τελευταία ήταν λίγες ημέρες νωρίτερα- κι η απάντηση παραμένει η ίδια: ταξίδι, ταξίδι, ταξίδι! Κανένα αυτοκίνητο δεν μπορεί να προσφέρει κατά την γνώμη μου, την εμπειρία και τον πλούτο μιας ταξιδιωτικής περιπέτειας. Κάθε φορά που ταξιδεύω (ειδικά στο εξωτερικό), αισθάνομαι ότι επανανοηματοδοτώ τη ζωή και τον εαυτό μου, ξαναβρίσκω τη λαχτάρα του πρωτόγνωρου και το νόημα στο τυχαίο.
Στην Αθήνα σιχαίνομαι … την έλλειψη καθαριότητας, δέντρων και πάρκων.
Στην Αθήνα λατρεύω … την Πλάκα, τα Εξάρχεια και τα μικρά θέατρα.
«Έχω σόσιαλ άρα υπάρχω» – Τι σημαίνει η φράση αυτή για σένα;
«Έχω σόσιαλ, άρα υπάρχω»: Αναπόφευκτα, η φράση μού έφερε στο μυαλό το «σκέφτομαι άρα υπάρχω» του Καρτέσιου, τί περίεργο… Με τα σόσιαλ, η στρέβλωση ή η ωραιοποίηση της αλήθειας, είναι αποδεκτή καθημερινή συνήθεια με τεράστια επιρροή κι ανταπόκριση. Έχουν μεταβληθεί οι σχέσεις των ανθρώπων. Είμαι σίγουρα, προβληματισμένη, αλλά και παγιδευμένη ως ένα βαθμό, ταυτόχρονα. Ελπίζω να βρούμε τη δύναμη να κρατήσουμε υγιείς αποστάσεις και τις θετικές πλευρές τους, μα πάνω απ’ όλα, να προστατευτούν οι νεότερες γενιές από τον ανεξέλεγκτο ρυθμό ανάπτυξης της εικονικής πραγματικότητας, αν και νομίζω πως δεν είναι καθόλου εύκολο εγχείρημα. Στην Τέχνη πάντως, τα σόσιαλ έχουν ήδη δημιουργήσει τους δικούς τους κώδικες προώθησης κι ανάδειξης, όχι πάντα με αξιόπιστα κριτήρια και αποτελέσματα.
Ποιον άνθρωπο «φοβάσαι» περισσότερο: τον αγενή ή τον τσιγκούνη;
Δύσκολες περιπτώσεις και οι δυο! Αν έπρεπε όμως να επιλέξω ποιο χαρακτηριστικό με απωθεί περισσότερο, μάλλον θα έλεγα την αγένεια, παρ’ ό,τι μπορεί να μην προέρχεται απαραίτητα από κάποια βαθύτερη αιτία, όπως η τσιγκουνιά, η οποία συνήθως, εξαπλώνεται σε όλες τις πτυχές μιας προσωπικότητας. Αισθάνομαι δηλαδή, ότι την τσιγκουνιά στον άνθρωπο, μπορείς να την αποφύγεις σε μεγάλο βαθμό, απομακρύνοντας το άτομο που τη φέρει από τη ζωή σου ή κρατώντας το σε απόσταση ασφαλείας, αν λόγω πλαισίου, δεν έχεις τη δυνατότητα να αποκοπείς πλήρως. Τον αγενή άνθρωπο ωστόσο, δεν μπορείς να ελέγξεις πότε και πού θα τον συναντήσεις και παρατηρώ δυστυχώς, πως, ίσως λόγω πολιτικών, κοινωνικών και άλλων πιέσεων, έχουν αυξηθεί τα περιστατικά αγένειας, άλλοτε στο όνομα μιας στρεβλής αντίληψης για την ειλικρίνεια κι άλλοτε, ενός ρυθμού ζωής που δεν προσφέρει χώρο και χρόνο για να προλάβεις να δεις πραγματικά, να φιλτράρεις και να αφουγκραστείς τον άλλον.
Πώς σε φαντάζεσαι σε έναν χρόνο από σήμερα;
Ομολογώ πως δεν ξέρω πώς να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση, ίσως και να με αγχώνει λίγο. Ελπίζω να είμαι υγιής, γιατί δεν είναι αυτονόητο και να νιώθω καλά με τον εαυτό μου για τις επιλογές μου ως τότε και για το πώς θα έχω φερθεί στον εαυτό μου και στους άλλους ανθρώπους.
Τι είναι το τελευταίο πράγμα που σκέφτεσαι πριν κοιμηθείς και το πρώτο όταν ξυπνάς;
Έχω κι εγώ τις φαντασιώσεις μου, τις οποίες δυσκολεύομαι να μοιραστώ μαζί σας! Τις περισσότερες φορές πάντως, με γλυτώνουν οι δυο γάτοι μου από την πολλή σκέψη, γιατί είτε θα έχει έρθει η ώρα για το φαγητό τους είτε θα ζητούν χάδια. Προσπαθώ πάντως να ξεκινώ και να κλείνω την ημέρα μου με μουσική.
Τι σκοτώνει τον έρωτα;
Η πραγματικότητα. Όταν πέσει το πέπλο των προσδοκιών ή και των (ζωτικών ενίοτε) ψευδαισθήσεων, αν δεν φροντίσουν και οι δυο πλευρές να μετουσιώσουν τον πρότερο ενθουσιασμό σε κάτι πιο βαθύ κι ουσιαστικό στην καθημερινότητα, τότε ο έρωτας πέφτει στο κενό. Για μένα, πολύ σημαντική είναι κι η επένδυση στην φιλία. Ένας/μια καλός/η σύντροφος, είναι στο πέρασμα του χρόνου πάνω απ’ όλα, ένας/μια άξιος/α φίλος/η.
Αν ήσουν τραγούδι και βιβλίο… για πες μας να γνωριστούμε… ποια σε «περιέχουν» καλύτερα;
Αν ήμουν τραγούδι, θα ήθελα να χωράω στην άρια «Ε lucevan le stelle» από την Tosca του Puccini που δεν σταματάει να με συγκινεί ή στους απόκοσμους λαρυγγισμούς της Σαβίνας Γιαννάτου, την οποία λατρεύω. Αν ήμουν βιβλίο, θα ήθελα να ανήκω στο σύμπαν του Μπουλγκάκοφ και συγκεκριμένα, στο μυθιστόρημα του, «Ο Μαίτρ και η Μαργαρίτα».
(κεντρική φωτογραφία: Σπύρος Κούρκουλας)
Βρεφική παράσταση: «Θα σ’ αγαπώ και του χρόνου» | Από 21/9 στο θέατρο Άβατον
Αυτή τη σεζόν, το θέατρο Άβατον διοργανώνει ένα μεγάλο, πολύχρωμο πάρτι για τα γενέθλια του Γούφη. Καλεσμένα, όλα τα μωρά από 6 μηνών έως και 2 ετών.
Αν θέλετε να περάσετε ποιοτικό χρόνο με τα μικρά σας. Να τους προσφέρετε μια αξέχαστη θεατρική εμπειρία. Να χτίσετε από κοινού μνήμες και να τα βοηθήσετε με τρόπο διασκεδαστικό ν’ αναπτύξουν πολύτιμες δεξιότητες, σπεύστε να κλείσετε τα εισιτήριά σας!
Η ολοκαίνουρια βρεφική παράσταση «Θα σ’ αγαπώ και του χρόνου» ξεκινά!
Το κείμενο και τη σκηνοθεσία υπογράφει η Νάντια Δαλκυριάδου, συν-δημιουργός της επιτυχημένης βρεφικής παράστασης «Θα βγω από τ’ αυγό» που παίχτηκε για 5 χρόνια.
«Θα σ’ αγαπώ και του χρόνου»
Βρεφική παράσταση για μωρά από 6 μηνών έως και 2 ετών
Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Νάντια Δαλκυριάδου
Πρεμιέρα: Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου
Προπώληση: https://t.ly/9078A
Προσφορά προπώλησης
Έως και 18/9 τα εισιτήρια για έναν γονέα και ένα παιδί, από 18 € θα κοστίζουν 13 €
Η προσφορά ισχύει για οποιαδήποτε ημερομηνία επιλογής εισιτηρίου.
Ο Γούφης είναι ένας σκύλος έξυπνος και παιχνιδιάρης, και σήμερα έχει γενέθλια! Οι φίλοι του, Λώνα η χελώνα και Φαίδων ο παπαγάλος σκαρώνουν πίσω από την πλάτη του ένα πάρτι έκπληξη. Αυτός, βέβαια, νομίζει πως τον ξέχασαν και είναι πολύ στεναχωρημένος.
Εκείνοι όμως, με τη βοήθεια μαμάδων και παιδιών, τα έχουν όλα έτοιμα. Και τούρτα και δώρα και εύθυμες μουσικές!
Άλλωστε, γι’ αυτό είναι πάντα εδώ οι φίλοι: Για να δώσουν αξία στην κάθε μας μέρα, να χαρούν με τις νίκες μας και να μας στηρίξουν στα δύσκολα. Να μας καμαρώνουν να μεγαλώνουμε και να δημιουργούμε μαζί αναμνήσεις.
Ένα ασφαλές περιβάλλον για μωρά
Το θέατρο «Άβατον» στρώνει το μεγάλο του χαλί, απλώνει τις αφράτες μαξιλάρες και υποδέχεται μωρά, γονείς, γιαγιάδες και παππούδες, θείους/θείες, νονές και νονούς σε μια τρυφερή, διαδραστική παράσταση, γεμάτη χρώματα και πρωτότυπη μουσική.
Το «Θα σ’ αγαπώ και του χρόνου» είναι ειδικά σχεδιασμένο για πολύ μικρά παιδιά, από 6 μηνών έως 2 ετών. Δηλαδή για θεατές που μπορεί να μην μιλούν ακόμη, ξέρουν όμως ν’ ακούν, να πιάνουν, να αισθάνονται και να χαίρονται με την καρδιά τους.
Μέσα από τα ποικίλα ερεθίσματα, ο άρτια εκπαιδευμένος θίασος βοηθά τους μικρούς θεατές ν’ αυξήσουν την παρατηρητικότητά τους, ν’ αναπτύξουν τη λεπτή κινητικότητα, να διεγείρουν τη φαντασία και ν’ αλληλεπιδρούν αποτελεσματικά με το περιβάλλον. Όλα αυτά, σ’ ένα ασφαλές και άνετο περιβάλλον.
*Την ίδια σεζόν, στο θέατρο «Άβατον» παίζονται για μια ακόμη χρονιά, οι δύο sold out παιδικές παραστάσεις «Ηλίας, ο πρώτος γάτος χορευτής της γατοϊστορίας» και «Κλειώ, μια καλόκαρδη γαϊδούρα», επίσης σε συν-σκηνοθεσία της Νάντιας Δαλκυριάδου και του Στέφανου Παπατρέχα.
Ταυτότητα παράστασης
Θα σ’ αγαπώ και του χρόνου
Πρεμιέρα: Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου
Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Νάντια Δαλκυριάδου
Επιμέλεια κίνησης: Μαρίνα Μαυρογένη
Μουσική επιμέλεια & πρωτότυπη μουσική: Οδυσσέας Γκάλλιος
Σκηνικά – Κοστούμια: Ιωάννα Κωνσταντινίδη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δημήτρης Χατζημιχαηλίδης
Βοηθός Σκηνογράφου: Κατερίνα Κωνσταντινίδη
Φωτογραφίες/ trailer: Αγάπη Καλογιάννη
Φωτισμοί: Γιώργος Ψυχράμης
Σχεδιασμός Αφίσας: Στέφανος Μιχαηλίδης
Παραγωγή: ΚΑΡΑΚ ΑΜΚΕ
Προβολή και Επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will
Παίζουν: Νάντια Δαλκυριάδου, Μαρία Δερεμπέ, Κωνσταντίνα Καραχρήστου
Διάρκεια παράστασης: 45’
Πού: Θέατρο Άβατον, Ευπατριδών 3, Γκάζι (μετρό Κεραμεικός)
Πότε: Κάθε Σάββατο στις 10:30, 12:00 και 13:30
Τιμές εισιτηρίων: 18 € (1 γονιός και 1 μωρό), 5 € (επιπλέον συνοδός)
Πληροφορίες-κρατήσεις: 210- 3412689, 6944189698 www.theatroavaton.gr
Προπώληση: MORE.COM
