Η κρίση πανικού είναι ένα σωματοποιημένο επεισόδιο έντονου άγχους. Η συμπτωματολογία είναι έντονη εφίδρωση, ταχυκαρδία, μούδιασμα άνω και κάτω άκρων, δύσπνοια, απώλεια ελέγχου κινήσεων, ξηροστομία κά. Αρχικά ο ειδικός ψυχολόγος ή ψυχίατρος θα προχωρήσει στην κλινική εξέταση ώστε να προκύψει μία έγκυρη διάγνωση και στον απαιτούμενο κλινικό έλεγχο (αιματολογικές εξετάσεις) ώστε να ελεγχθεί αν υπάρχει παθολογικό αίτιο (πχ υπερθυρεοειδισμός κλπ). Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με την περίπτωση που οι κρίσεις πανικού είναι ψυχογενείς. Οι κρίσεις πανικού δεν έχουν σαφείς αιτίες. Συνήθως υπάρχει ένα στρεσσογόνο γεγονός που πυροδοτεί την εμφάνισή τους. Το άτομο έχει να αντιμετωπίσει αφενός την κρίση με το φόβο ότι η ταχυκαρδία είναι ενδεχόμενη καρδιακή πάθηση και αφετέρου την αγχογόνο κατάσταση που του την προκάλεσε όπως απώλεια, χωρισμός και άλλες επώδυνες αιτίες. Στη συνέχεια εγκλωβίζεται σε έναν κύκλο που δεν αντιλαμβάνεται τι προκαλείται πρώτα: το σύμπτωμα ή η αιτία; Βιώνω κρίση πανικού επειδή δεν μπορώ να διαχειριστώ τα στρεσσογόνα μου ή δεν μπορώ να διαχειριστώ τα στρεσσογόνα μου με το φόβο μιας ενδεχόμενης κρίσης πανικού; Αυτό που τρομοκρατεί το άτομο είναι η απώλεια ελέγχου η οποία μάλιστα είναι διττής φύσεως. Δε γνωρίζει πότε θα επέλθει η κρίση, δεν το ελέγχει! Επίσης , δεν ελέγχει το σώμα του την ώρα της κρίσης. Υπάρχει περίπτωση να το εκδηλώσει είτε την ώρα που οδηγεί, οπότε τον κυριεύει ο φόβος θανάτου , είτε την ώρα που είναι σε κάποια κοινωνική συνάθροιση, οπότε τον κυριεύει ο φόβος της έκθεσης είτε την ώρα που είναι μόνος του, οπότε τον κυριεύει ο φόβος της μοναχικότητας. Το ότι δεν έχει τον έλεγχο τον πανικοβάλει ακόμη περισσότερο. Ο φόβος προκαλεί πανικό κι ο πανικός φόβο. Εννοείται ότι πρόκειται για μια διαταραχή που συνήθως αιτιάται σε τραυματικά επεισόδια και σε αυτή την περίπτωση χρειάζεται ψυχοθεραπεία.
Το αντίδοτο του άγχους είναι η χαρά. Με την υπερβολική σκέψη στερούμαστε χαράς και δημιουργούμε πρόσφορο έδαφος για άγχος. Ένα άγχος που μας τρώει, γιατί όπως έχουμε ήδη πει είναι ένα αίσθημα φόβου που δεν έχει σαφές αντικείμενο. Είναι ένα αίσθημα ανασφάλειας ότι κάτι δυσάρεστο μπορεί να συμβεί. Είναι ένα ενδογενές συναίσθημα φόβου που το τροφοδοτούμε με το overthinking. Στο τέλος καταλήγουμε να σκεφτόμαστε τις σκέψεις μας. Με μια προσεκτική ενδοσκόπηση μπορούμε να εντοπίσουμε τομείς της ζωής μας που νιώθουμε ανεπαρκείς ή που δεν παίρνουμε όση ευχαρίστηση θα θέλαμε. Επομένως, θα πρέπει να βρούμε τι πραγματικά αγαπάμε για να επιτρέψουμε στη χαρά να μπει στη ζωή μας. Κατόπιν, εντοπίζουμε τα εμπόδια που βάζουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας και μας μπλοκάρουν. Τα εμπόδια μπορεί να είναι από εξωτερικούς παράγοντες , όπως για παράδειγμα άτομα από το οικογενειακό μας περιβάλλον που μας κρίνουν, ή από ενδογενείς αιτίες όπως οι δικές μας δυσλειτουργικές πεποιθήσεις, τις οποίες είναι καιρός να αποδομήσουμε.
Ένας τρόπος να απαλλαγούμε από τις κρίσεις πανικού είναι να απαλλαγούμε από το overthinking. Ένα βήμα προς την απελευθέρωση από το overthinking είναι να κάνουμε κάτι που το αγαπάμε, μας χαλαρώνει και να «πορωθούμε» με αυτό. Αυτό θα το βρούμε μέσα μας αφού βάλουμε σε τάξη τις σκέψεις μας και ξεπεράσουμε τα εξωτερικά και τα εσωτερικά εμπόδια που επιτρέπουμε να μας μπλοκάρουν. Τέλος, κάνουμε αποκλειστικά θετικές σκέψεις για τον εαυτό μας, τις οποίες επαναλαμβάνουμε καθημερινά.
Πολλές φορές επιλέγουμε το άγχος υποσυνείδητα ως αμυντικό μηχανισμό για να μην ξεβολευτούμε και να μείνουμε ασφαλείς στη ζώνη βολικότητας, που έχουμε συνηθίσει. Έχουμε την ψευδαίσθηση ότι το άγχος μας προστατεύει από κάποιον επικείμενο κίνδυνο. Ας θυμηθούμε πετυχημένα μονοπάτια που περπατήσαμε στο παρελθόν και μας πρόσφεραν στιγμές χαράς και ηρεμίας. Αν το κάναμε μία φορά με επιτυχία, μπορούμε σαφώς να το επαναλάβουμε.
ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ, ΦΟΒΙΑ, OVERTHINKING, ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΣΚΕΨΗ, ΑΓΧΟΣ
ΑΣΗΜΙΝΑ ΚΑΡΑΜΑΛΕΓΚΟΥ
ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ – LIFE COACH
EMAIL: [email protected]
Είναι πολυ σωστά όλα αυτά αλλά μερικές φορές αυτό δεν μπορείς να το ελέγξεις καί ιδιαίτερα όταν σου έχουν συμβεί τραγικά γεγονότα