«Λυπηρά τα εγκόσμια. Και τα εκτός επίσης…», (Ελύτης, Εκ του πλησίον).
Μπορεί να είμαι βαθιά θλιμμένος αλλά να μην υποφέρω από κατάθλιψη.
Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη θλίψη και την κατάθλιψη, που κυρίως εκδηλώνεται με τη δυνατότητα της λειτουργικότητας του ατόμου. Η θλίψη είναι ένα πολύ έντονο συναίσθημα λύπης που το βιώνουμε όταν υπάρχει μια απώλεια, όχι μόνο προσώπων αλλά και πραγμάτων ακόμη και παλιού ρυθμού ζωής. Γενικά όταν χάνουμε κάτι, η θλίψη είναι ένα φυσικό επακόλουθο. Χάνουμε την αίσθηση ασφάλειας για αυτό που μέχρι πρότινος ορίζαμε ως κανονικότητα της ζωής μας.
Κλονίζεται η αυτοεκτίμησή μας, η ισορροπία μας, η σταθερότητα μας. Ακόμη και μικρές αλλαγές στην καθημερινότητά μας μπορεί να μας προκαλέσουν αίσθημα απώλειας, αναστάτωση και ενδεχομένως θλίψη. Η θλίψη απέχει πολύ από την κατάθλιψη. Η θλίψη είναι συναίσθημα ενώ η κατάθλιψη είναι ασθένεια που επηρεάζει περισσότερο από το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού. Η θλίψη μπορεί εύκολα να δώσει τη θέση της στη χαρά. Η κατάθλιψη όμως είναι μια κατάσταση που δύσκολα μεταβάλλεται. Είναι μια ασθένεια που για να θεραπευτεί χρειάζεται φαρμακευτική αγωγή και ψυχοθεραπεία.
Η υπερβολική ασχολία με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημιουργούν έναν εικονικό κόσμο στο άτομο και μια ψευδή καθημερινότητα. Δεν έχει εξακριβωθεί, σύμφωνα με τους ειδικούς, αν η υπερέκθεση στο διαδίκτυο οδηγεί σε κατάθλιψη ή οι καταθλιπτικοί υπερεκτίθενται στο διαδίκτυο. Εάν έχετε παρατηρήσει έντονη αλλαγή στη συμπεριφορά σας με ξεσπάσματα και σωματική συμπτωματολογία θα ήταν απαραίτητο να ελέγξετε το θυρεοειδή σας. Αν υποφέρετε από υποθυρεοειδισμό είναι πολύ πιθανό να παρουσιάσετε συμπτώματα κατάθλιψης. Διαταραχές στον ύπνο συντελούν στην κακή διάθεση. Σε περιπτώσεις στέρησης ύπνου, που μάλιστα είναι επαναλαμβανόμενη, παρατηρείται έντονη ευερεθιστότητα. Ο εγκλωβισμός, που τόσο ξαφνικά έχει έρθει στη ζωή όλων μας, οδηγεί στη στέρηση της χαράς μας. Ο άνθρωπος που δεν δρα ελεύθερα, δεν επιλέγει, δεν αποφασίζει για τα απλά πράγματα είναι πιο εκτεθειμένος σε απότομες μεταβολές διάθεσης. Οτιδήποτε τελειώνει μας στενοχωρεί, ακόμη κι αν είναι κάτι δυσάρεστο. Μας ξεβολεύει και μας διαταράσσει. Ακόμη και αν φύγουμε από ένα όχι τόσο ευχάριστο εργασιακό περιβάλλον οικειοθελώς, αντί να ανακουφιστούμε μπορεί να στενοχωρηθούμε και να το βιώσουμε με τα συναισθήματα ενός τέλους. Στην καθημερινότητά μας αντιμετωπίζουμε συχνά τέτοιου είδους καταστάσεις, που μοιραία μας οδηγούν σε μελαγχολία και θλίψη. Αυτό δεν είναι κατάθλιψη με την ψυχιατρική έννοια του όρου. Η καταθλιπτική διάθεση λόγω προφανών αιτιών δεν είναι ψυχική διαταραχή. Η κατάθλιψη ως ψυχική διαταραχή εκτός από χρόνια κακή διάθεση περιλαμβάνει και μια συμπτωματολογία που εκδηλώνεται και στο σώμα και στον ψυχισμό μας αλλά και στη συμπεριφορά μας. Η έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση και η άμεση αντιμετώπισή της με φαρμακευτική αγωγή και ψυχοθεραπεία βοηθούν το άτομο να ζήσει μια φυσιολογική και λειτουργική ζωή.
Στην περίπτωση, όμως, που πρόκειται για κακή διάθεση ο coach μπορεί ναι βοηθήσει το άτομο να διαχειριστεί τα προβλήματα της καθημερινότητας του έτσι ώστε να μην γίνουν αξεπέραστα στο μυαλό του, κάτι που θα τον οδηγήσει σε χρόνιο στρες. Και σε αυτή την περίπτωση η ενίσχυση της αυτοπεποίθησης με τα κατάλληλα εργαλεία είναι επιβεβλημένη ανάγκη. Όταν νιώσει το άτομο σίγουρο για τον εαυτό του και καταλάβει ότι και η διάθεση είναι μια επιλογή, θα έχει κάνει σημαντικά βήματα προς την εξέλιξη και τη βελτίωσή του.
To πιο ασφαλές μονοπάτι για να ζήσω τη ζωή που επιθυμώ επιλέγοντας ως διάθεση τη χαρά από τη λύπη είναι η ενίσχυση της αυτοπεποίθησης. Νιώθοντας σίγουρο το άτομο για τον εαυτό του θα ελαττώσει το άγχος που συνήθως προέρχεται από την αξεπέραστη ανάγκη να ανταπεξέλθει σε όλες τις καθημερινές του απαιτήσεις. Τα δύσκολα θα φαντάζουν πλέον αν όχι εύκολα, τουλάχιστον ΠΙΟ εύκολα, τα περίπλοκα θα μετατρέπονται σε πιο απλά. Η μείωση του άγχους δεν εξασφαλίζει την πρόληψη της νόσου. Ωστόσο βελτιώνει την ποιότητα της ζωής κάνοντας το άτομο πιο λειτουργικό, πιο ευχαριστημένο και πιο κοντά στην προσωπική του ευτυχία, με σκοπό να θέσει μικρούς καθημερινούς στόχους, γιατί ακολουθεί τις επιλογές του. Η επίτευξη των βραχυπροθέσμων στόχων είναι πιο άμεση κι έτσι το άτομο ικανοποιείται σε πιο σύντομο χρονικό διάστημα. Δεν αναμένει να δει θετικό αποτέλεσμα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό συνεισφέρει στην ανάταση της διάθεσής του. Τον ενθαρρύνουμε να αναλάβει μικρές καθημερινές δράσεις ώστε να ενεργοποιηθεί και να βγει από την κατάθλιψη της αδράνειας. Τον παροτρύνουμε να καταγράψει τις ενέργειές του ώστε να τις παρακολουθεί και ο ίδιος. Αυτό είναι κίνητρο προσωπικής ευθύνης. Τέλος, τον κινητοποιούμε δεσμεύοντας τον με την μαγική ερώτηση του πόσο είναι διατεθειμένος να δεσμευτεί κι έτσι ελέγχουμε κι εμείς αλλά και ο ίδιος πόσο είναι διατεθειμένος να γίνει λειτουργικός. Πόσο διατεθειμένος είναι τελικά να βγει από τα σκοτεινά του μονοπάτια και να αναλάβει τη δράση που χρωστάει στον εαυτό του.
Ασημίνα Καραμαλέγκου, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας – Life Coach
Leave a Reply