20. Twin Peaks – Walk To The One You Love
To r’n’r είναι απλό, είναι cool, είναι fun. Και οι T Rex -και οι πιο καλοί glam rockers των 70s- το έκαναν με τον καλύτερο τρόπο.
Οι Twin Peaks έχοντας αυτούς στο μυαλό τους, κοιτούν πίσω -κοιτούν πολύ καλά- και πάνε το απλό r’n’r αρκετά βήματα μπροστά τους. Χωρίς να κάνουν τίποτα ανανεωτικό.
Aπλά κάνοντας τέλεια τα στοιχειώδη, ενός ήχου που ξανάρχεται δυναμικά.
Αυτό θα πει timing ή απλά management και σωστή ενημέρωση. Τόσο απλά.
19. Grandaddy – A Lost Machine
Μια τέτοια – τόσο καλή από late 90s μπάντα- επιστροφή δεν έμοιαζε πιθανή.
Στην τελική οι επιστροφές γίνονται για να παιχτούν τα σπουδαία τραγούδια του παρελθόντος κάθε σπουδαίου καλλιτέχνη. Έτσι μας έμαθαν απόλυτα άσχημα.
Τέτοιοι είναι και οι Grandaddy. Σπουδαίαοι Καλλιτέχνες. Αλλά δεν παίζουν το ίδιο κακογουστο παιχνίδι.Η επιστροφή τους μας επεφύλασσε μια τεράστια έκπληξη.
Ένα από τα καλύτερα τραγούδια της καριέρας τους, που έρχεται να βάλει φωτιά στην όλη υπόθεση της επιστροφής τους, την επόμενη χρονιά. Από τώρα.
Με τεράστια άνεση στα καλύτερα της χρονιάς, γιατί απλά είναι masters ενός τέλειου ήχου, γεμάτου ( 90s ???- διαχρονικές????) αναμνήσεις και διαχρονικό συναίσθημα.
18. Cigarettes After Sex – K
Να μια μπάντα που αποδεικνύει πως αν κάτι αξίζει να γίνει, θα γίνει, έστω και αν πάρει κάποιο καιρό.
Οι Cigarettes After Sex υπάρχουν εδώ και πολύ καιρό. Αλλά ελάχιστοι τους ήξεραν. Με ένα όμως τέτοιο αριστούργημα σαν τον K, δεν νομίζω πως δεν τους έμαθαν αρκετοί. Και πλέον μπήκαν για τα καλά στο χάρτη. Και απόλυτα δικαίως.
Πανέμορφη Velvets ατμόσφαιρα (χωρίς ν’αντιγράφουν τίποτα), τέλεια ερμηνεία, απόλυτη λιτότητα και ουσιαστική απλότητα (ακόμα και στις ατμοσφαιρικές κιθάρες τους), διαχρονικότητα και κομψότητα σ’ένα υπέροχο μελαγχολικό pop κομμάτι.
17. Teleman – Glory Hallelujah
O ορισμός αυτού που λέμε glorious pop hit.
Ένα επικό γλυκόπικρο pop κομμάτι, έτοιμο να σκάσει κάθε στιγμή, και πάντα σε σημεία να κρατάει με εντελώς Αγγλικό τρόπο, την ευγένεια και το «προσωπείο» του. Και είναι τόσο όμορφο που δεν μπορείς να του αντισταθείς.
Και ευτυχώς οι δημιουργοί του δεν είναι τίποτα one hit wonders.
Είναι μια πολύ σπουδαία μπάντα , που σίγουρα έχουν αποδείξει με το συνολικό τους έργο πόσο ταλαντούχοι είναι και λογικά θα συνεχίσουν να το κάνουν.
Glory Hallelujah για τους Teleman λοιπόν.
16. Michael Kiwanuka – Love & Hate
Όσο επιτυχημένος και να έγινε ο Michael Kiwanuka μέσα στη χρονιά, όσο κι αν τα mainstream media να τον αγκάλιασαν, όσο και να έγινε καραμέλα το Love & Hate, όλα αυτά έγιναν για καλούς λόγους.
O Michael Kiwanuka δεν είναι κάποιος που εμφανίστηκε από το πουθενά, ούτε θα εξαφανιστεί. Δεν είναι one hit wonder, έχει μια σταθερή πορεία και ποιότητα στο έργο του. Και το γεγονός ότι γίνεται πασίγνωστος στην κορυφαία του στιγμή (μέχρι στιγμής) μόνο υγιές μου μοιάζει.
Το αν είναι mainstream πάλι συζητήσιμο είναι. Ναι και ο Stevie Wonder και ο Marvin Gaye (και σχεδόν όλοι οι γίγαντες της soul) mainstream ήταν. Αν το mainstream ήταν πάντα τόσο καλό, να είστε σίγουροι πως κι εγώ μόνο mainstream θα άκουγα. Και σίγουρα δε θα ‘μουν ο μόνος.
Οπότε…ας χαρούμε για έναν σπουδαίο μουσικό που έγινε mainstream με τον καλύτερο τρόπο και ας ελπίσουμε να βελτιωθεί το γενικό μουσικό τοπίο, εξαιτίας ανθρώπων σαν στον Michael Kiwanuka και πανέμορφων classic soul κομματιών σαν το Love & Hate.
Αύριο η συνέχεια! Δείτε το πρώτο μέρος Εδώ, το δεύτερο μέρος Εδώ , το τρίτο μέρος εδώ
Θοδωρής Σουρβίνος
Leave a Reply