Ένας από τους παράγοντες που εντείνουν το στρες είναι η αρνητική μας αυτοεικόνα η οποία σχετίζεται με τις αρνητικές αντιλήψεις που έχουμε για τον εαυτό μας , τους άλλους και τον κόσμο γενικότερα. Συχνά πέφτουμε στην παγίδα να συγκρινόμαστε με άλλους που καλούνται ενδεχομένως να αντιμετωπίσουν την ίδια κατάσταση με εμάς. Ξεχνάμε ότι κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και με τον δικό του μοναδικό τρόπο αντιλαμβάνεται και διαχειρίζεται καταστάσεις.
Οι αντιλήψεις αυτές είναι υπεργενικευμένα και άκαμπτα συμπεράσματα που όμως τα θεωρούμε απόλυτα αληθή. Αυτές οι αντιλήψεις είναι οι λεγόμενες πυρηνικές πεποιθήσεις που τις έχουμε ενστερνιστεί με βεβαιότητα και συνήθως είναι δυσλειτουργικές γιατί δυσχεραίνουν την καθημερινότητά μας. Είναι αγκυλώσεις που μπλοκάρουν την εξέλιξη και την αυτοβελτίωσή μας. Μπορεί να είναι η γονική φωνή που καταγράφηκε στο υπερεγώ, σύμφωνα με το Freud, και γενικεύτηκε. Μπορεί επίσης να είναι μια λανθασμένη δοξασία που υιοθετήθηκε ως λογική, μια αυτοκαταστροφική σκέψη που μας την επέβαλε ενδεχομένως άθελά του κάποιος από τους σημαντικούς μας άλλους.
Το στρες είναι η συναισθηματική εκείνη κατάσταση όπου το άτομο έχει την αίσθηση ότι αδυνατεί να ανταπεξέλθει διότι οι απαιτήσεις είναι μεγαλύτερες από τις δυνατότητές του. Το άγχος είναι ένα αίσθημα φόβου που δεν έχει σαφές αντικείμενο, σε αντίθεση με τη φοβία όπου το άτομο φοβάται και αποφεύγει κάτι πολύ συγκεκριμένο. Το άγχος είναι αίσθημα ανασφάλειας που οφείλεται στον γενικό φόβο ότι κάτι μπορεί να συμβεί. Στρες και άγχος είναι διαφορετικές έννοιες που σχετίζονται μεταξύ τους αφού το ένα μπορεί να προκαλέσει το άλλο. Η ειδοποιός διαφορά τους είναι ότι το άγχος είναι ενδογενές συναίσθημα φόβου ενώ το στρες είναι μια κατάσταση που οφείλεται σε εξωγενείς παράγοντες. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να έχουμε τον έλεγχο στο άγχος μας δουλεύοντας τις άμυνές μας στις αγχογόνες καταστάσεις, αποδομώντας τις δυσλειτουργικές μας πεποιθήσεις που σχετίζονται με το αγχογόνο ερέθισμα. Στην περίπτωση του στρες, μη έχοντας τον έλεγχο στις εξωγενείς κατατστάσεις, βιώνουμε το αίσθημα του αβοήθητου. Οι περισσότεροι από εμάς αν όχι όλοι νιώθουμε στρες για κάποιο λόγο για κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Σημασία έχει να έχουμε και όχι να υποφέρουμε από στρες. Το να έχουμε συντελεί αποτελεσματικά στην παραγωγικότητά μας και στις άμεσες αποφάσεις που πρέπει να πάρουμε για να είμαστε λειτουργικοί και να φέρουμε εις πέρας ένα έργο. Αν υποφέρουμε υπάρχει πιθανότητα να μπλοκάρουμε ακόμη και για πράγματα που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητά μας.
Υπάρχουν μέθοδοι να ανακουφιστούμε από το στρες μας και να μην το αφήσουμε να γίνει τροχοπέδη στη χαρά και την ποιότητα της ζωής μας. Δουλεύοντας με την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και της αυτοετίμησής μας βελτιώνουμε την αυτοεικόνα μας και συνειδητοποιούμε ότι δεν μας εξυπηρετεί να συγκρινόμαστε με τους άλλους γιατι οδηγούμαστε στην αυτοαμφισβήτηση. Συγκεντρώνουμε όλη μας την προσοχή σε αυτά που μπορούμε να καταφέρουμε εμείς και όχι οι άλλοι.
Ασημίνα Καραμαλέγκου, Σύμβουλος ψυχικής υγείας-Life Coach
Leave a Reply