Η υπερανάλυση είναι μια διαδικασία σκέψης που ενεργοποιείται όταν το άτομο επιζητά επίμονα λύση για κάποια προβληματική για εκείνο κατάσταση. Σκέφτεται υπερβολικά αναλύοντας τις πράξεις και τα λόγια του καθώς και τις πράξεις και τα λόγια των σημαντικών του άλλων. Αυτή η διαδικασία σκέψης τον εγκλωβίζει σε μια δυσάρεστη συναισθηματική κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει στην κατάθλιψη και το άγχος. Με την υπερανάλυση φτάνουμε στο σημείο να σκεφτόμαστε τελικά τις ίδιες τις σκέψεις μας χωρίς να καταλήγουμε σε κάποιο συμπέρασμα και έτσι χάνουμε την ψυχική μας ηρεμία.
Αυτό συμβαίνει επειδή όταν ένας άνθρωπος σκέφτεται πολύ μπορεί να υπάρξει σύγχυση ανάμεσα στον πραγματικό και το φανταστικό κόσμο. Υπάρχει η επικινδυνότητα αλλόκοτων αναληθών σεναρίων. Το αντίδοτο του άγχους είναι η χαρά. Με την υπερβολική σκέψη στερούμαστε χαράς και δημιουργούμε πρόσφορο έδαφος για άγχος το οποίο είναι ένα αίσθημα φόβου που δεν έχει σαφές αντικείμενο. Είναι ένα αίσθημα ανασφάλειας ότι κάτι δυσάρεστο μπορεί να συμβεί που το τροφοδοτούμε με το overthinking. Μόνοι μας βάζουμε τον εαυτό μας στη δυσάρεστη κατάσταση αμφιβολιών, φοβιών και εμμονικών σκέψεων. Μόνοι μας στερούμε από την ψυχή και το μυαλό μας την ηρεμία με αποτέλεσμα να μην έχουμε ενέργεια να κυνηγήσουμε το όραμα και τα θέλω μας. Μπλοκάρουμε τη λειτουργικότητα και την προσωπική μας εξέλιξη στον εκάστοτε τομέα. Πιο συγκεκριμένα, στον εργασιακό τομέα δεν καταφέρνω να βάλω στόχο το όραμά μου και αν ακόμη το βάλω δεν κάνω τα απαιτούμενα βήματα να τον υλοποιήσω επειδή με μπλοκάρουν οι ίδιες μου οι σκέψεις. Στον εκπαιδευτικό τομέα δεν συγκεντρώνω την παραγωγική μου σκέψη στην ολοκλήρωση των σπουδών μου. Στον προσωπικό τομέα αναλώνομαι σε σενάρια που με αποσυγκεντρώνουν από την ΑΥΤΟΑΓΑΠΗ, και επομένως μη αγαπώντας τον εαυτό μου αδυνατώ να αγαπήσω τον άλλο. Έτσι συνάπτω σχέσεις με καχυποψία.
Έρευνες έδειξαν ότι περισσότερο οι γυναίκες παρά οι άντρες υπεραναλύουν. Η υπερανάλυση (overthinking) είναι επιζήμια για την ψυχή και το σώμα μας. Η κατάσταση που υποβάλλουμε τον εαυτό μας μάς κάνει να υποφέρουμε με κίνδυνο να μην τρώμε και να αδυνατίζουμε υπερβολικά ή να τρώμε πολύ για να αποφορτιστούμε. Η διατροφή είναι μια εμφανής ανισορροπία. Δυστυχώς υπάρχει ο κίνδυνος να οδηγηθούμε σε διάφορες μορφές ανισορροπίας, τις λεγόμενες διαταραχές. Ας ακολουθήσουμε τα παρακάτω βήματα για να σταματήσουμε αυτό το overthinking ώστε να λυτρωθούμε από το άγχος και όλες του τις συνέπειες. Με μια προσεκτική ενδοσκόπηση μπορούμε να εντοπίσουμε τομείς της ζωής μας που νιώθουμε ανεπαρκείς ή που δεν παίρνουμε όση ευχαρίστηση θα θέλαμε. Επομένως, θα πρέπει να βρούμε τι πραγματικά αγαπάμε για να επιτρέψουμε στη χαρά να μπει στη ζωή μας. Κατόπιν, εντοπίζουμε τα εμπόδια που βάζουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας και μας μπλοκάρουν. Τα εμπόδια μπορεί να είναι από εξωτερικούς παράγοντες , όπως για παράδειγμα άτομα από το οικογενειακό μας περιβάλλον που μας κρίνουν, ή από ενδογενείς αιτίες όπως οι δικές μας δυσλειτουργικές πεποιθήσεις, τις οποίες είναι καιρός να αποδομήσουμε.
Ένα βήμα προς την απελευθέρωση από το overthinking είναι να κάνουμε κάτι που το αγαπάμε πολύ, μας χαλαρώνει και να «πορωθούμε» με αυτό.
Αυτό θα το βρούμε μέσα μας αφού βάλουμε σε τάξη τις σκέψεις μας και ξεπεράσουμε τα εξωτερικά και τα εσωτερικά εμπόδια που επιτρέπουμε να μας μπλοκάρουν. Τέλος, κάνουμε αποκλειστικά θετικές σκέψεις για τον εαυτό μας, τις οποίες επαναλαμβάνουμε καθημερινά. Πολλές φορές επιλέγουμε το άγχος υποσυνείδητα ως αμυντικό μηχανισμό για να μην ξεβολευτούμε και να μείνουμε ασφαλείς στη ζώνη βολικότητας που έχουμε συνηθίσει. Έχουμε την ψευδαίσθηση ότι το άγχος μας προστατεύει από το να εκτεθούμε με αποτέλεσμα να μένουμε στάσιμοι και απραγείς.
Αν κάπου αναγνώρισες τον εαυτό σου είναι καιρός να ακολουθήσεις τα βήματα ώστε να απαλλαγείς από το overthinking και να διοχετεύσεις όλη σου την ενέργεια πλέον στην υλοποίηση του στόχου σου.
Ασημίνα Καραμαλέγκου – Σύμβουλος ψυχικής υγείας-Life Coach
EMAIL: [email protected]
