19/03/2024

Αγαπημένε μου David Bowie, είσαι τυχερός που δεν έχεις βρεθεί σε μπαρ που απαγορεύεται να παίξει μουσική!

Αγαπημένε μου David

Ακόμη θυμάμαι εκείνο το πρωινό, που ήμουν στο κοντρόλ της εκπομπής στο Mega και διάβασα ένα τούιτερ ότι πέθανες: David Bowie dies at 69 – Breaking news!
Έστειλα μήνυμα ή πήρα τηλέφωνο, δεν θυμάμα, στον φίλο μου τον Σάκη Δημητρακόπουλο, τον είχες γνωρίσει τον τυχέρακια όταν σου είχε κάνει μια συνέντευξη. Δεν ήξερα πού αλλού να ρωτήσω, λες κι ο Σάκης είχε το τηλέφωνο του σπιτιού σου και θα μάθαινε.
Ήταν 10 Ιανουαρίου 2016. Είχαν περάσει τα γενέθλιά σου, είχε βγει το ανατριχιαστικό σoυ Black Star και μας την έκανες.

Στα φετινά σου γενέθλια, όχι μόνο δεν ήσουν εδώ, αλλά ξέρεις, λόγω της πανδημίας απαγορεύεται η μουσική στα μπαρ οπότε δεν μπορούσαμε, όσοι σε λατρεύουμε να μοιραστούμε τη συγκίνηση της ακρόασης της μουσικής σου όλοι μαζί. Δεν ξέρεις τι είναι η πανδημία, είσαι μάλλον τυχερός σ’ αυτό.  Έχουμε μπει σε ένα περίεργο τριπάκι μοναχικότητας και οι κατά μόνας ηδονές περιλαμβάνουν πλέον και την ακρόαση μουσικής.
Τα έπινα με έναν φίλο σε ένα μπαρ που θα ταίριαζε να παίξει το Panic in Detroit, το παίζω κι εγώ όταν σετάρω, πιο σωστά όταν σέταρα σε μπαρ, προ πανδημίας.

Δεν ξέρεις, δεν πρόλαβες εσύ την πανδημία. Είναι μια ζοφερή κατάσταση που ζούμε και δεν έχουμε τη μουσική στο πλευρό μας. Δεν έχουμε τη μουσική που γεννά αναμνήσεις, που ξυπνά το κορμί και ταξιδεύει το μυαλό.
Ήταν η πιο περίεργη βραδιά σε μπαρ. Επέλεξα να πάω, δεν λέω, αλλά αυτή η απόκοσμη ησυχία τρύπαγε το κεφάλι μου. Οι ίδιοι άνθρωποι που σε ένα μπαρ ξεφωνίζουμε για να πούμε κάτι ο ένας στον άλλον, τώρα μιλάγαμε σιγά-ψιθυριστά γιατί ο χώρος ήταν άδειος από μουσική κι εμείς αισθανόμασταν σαν να είχαμε μπει στο σπίτι μιας οικογένειας που πενθεί και δεν θέλαμε να ενοχλήσουμε με την φωνή μας.

Ξημερώνει η μέρα του θανάτου σου. Έφυγες εκκωφαντικά κι ας είχες επιλέξει να μην κάνεις γνωστό το πρόβλημα της υγείας σου. Πάντα ήξερες να παίζεις στα δάχτυλα αυτό που λέμε «επικοινωνία». Είσαι και σ’ αυτόν τον τομέα ένα case study.
Μου λείπεις κι ας έχω δει μόνομια φορά, σ’ εκείνη την εμφάνιση στο Γήπεδο του Παναθηναϊκού. Δε θα τη θυμάσαι, με τόσες συναυλίες που έχεις δώσει. Άλλωστε δεν ήταν δική σου, εσύ συμμετείχες σε εκείνη την υπέροχη βραδιά. Ήταν 1η Ιουλίου 1996 και μας έπαιξες τα νέα σου τραγούδια αλλά μας χάρισες και το  man who sold the world και το heroes – κι ήμουν στην πρώτη σειρά στριμωγμένος ώρες πριν μην τυχόν και δεν σε δω από τόσο κοντά!!!

Ξέρεις, μια και σου ανοίγομαι, εγώ λατρεύω και το ragazzo solo –ragazza sola, την ιταλική εκδοχή του Space Oddity. Εκείνοι οι στίχοι Perchè sai negli occhi miei / C’è un angelo, un angelo / Che ormai non vola più (γιατί ξέρεις στα μάτια μου/ υπάρχει ένας άγγελος/ που πλέον δεν μπορεί να πετάξει) είναι τόσο σπαρακτικά ειπωμένοι που κάθε φορά που τους ακούω κοιτάζω γύρω μου να δω που έχει πέσει αυτός άγγελος.

Ζούμε μια ζοφερή στιγμή της κοινωνίας σε παγκόσμιο επίπεδο και η απαγόρευση της μουσικής στα μπαρ, εκεί που πάει κάποιος είτε να για θυμηθεί, είτε για να ξεχάσει, είναι γελοίο που το λέω – μπροστά στο θανατικό και τις άλλες παρενέργειες της πανδημίας – αλλά είναι τρομακτική. Το συνειδητοποίησα προχθές στα γενέθλιά σου, στο μπαρ, στο Bad Tooth ήμουν, που ήταν μουγγό, χωρίς τις μουσικές που χρειαζόμαστε συνήθως τη νύχτα για να μας γιατρέψουν. Αγαπημένε μου David Bowie, είσαι τυχερός που δεν έχεις βρεθεί σε μπαρ που  απαγορεύεται να παίξει μουσική! Δεν μπορείς να καταλάβεις τι σημαίνει αυτό που σου λέω. Αν μας το έλεγαν πριν από χρόνια θα λέγαμε «έλα, υπερβολές, ούτε σε ταινία δε θα βλέπαμε τέτοιο πράγμα». Κι όμως έγινε!

Καταλαβαίνεις ότι όσο κι αν είμαστε κλινικά υγιείς, και άρα τυχεροί, έχουμε όλοι ψυχικά και ψυχολογικά νοσήσει – είτε το καταλαβαίνουμε, είτε όχι – από την κατάσταση που επικρατεί σε όλον τον πλανήτη.
Ελπίζω του χρόνου να μπορούμε να ακούμε δυνατά μουσική. Ελπίζω τα τραγούδια σου να γεμίσουν ένα μπαρ και να τα πίνουμε με τους φίλους, τους έρωτες, τις αποτυχίες, τις επιτυχίες, τις τύψεις, τους πόθους μας – με ό,τι τέλος πάντων πάει κανείς σε ένα μπαρ για να πιει και να διασκεδάσει!

Ελπίζω!

Γιάννης Καφάτος


mm
About Γιάννης Καφάτος 2233 Articles
Γιάννης Καφάτος, Μπαμπάς, δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός, tattoer, T-shirt maker, dj, και ποιος ξέρει τι άλλο (ακόμη). Σπούδασε πολιτικές επιστήμες πήρε όμως πτυχίο από το ΡΟΔΟΝ και άλλα συναυλιακά "ιδρύματα". Ταξιδεύει λιγότερο από όσο θα ήθελε.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*