Συνέντευξη στο Γιάννη Πασαδάκη

Ο Γιάννης Σεβδικαλής θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ακόμα ένας μαχητής της ζωής, μια φράση κλισέ που στην περίπτωση του Γιάννη συγκεντρώνει ολόκληρο το νόημα της. Στις μέρες μας όπου κυριαρχεί ο φόβος,  το άγχος και η αβεβαιότητα,  η ιστορία της ζωής ενός ανθρώπου που η μοίρα του άλλαξε ριζικά όσα πίστευε,  καθώς ένα ατύχημα τον έκανε να χάσει τα κάτω άκρα του,  έρχεται να μας δώσει την καλύτερη τροφή για σκέψη και το καλύτερο παράδειγμα προς μίμηση για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τη ζωή. Θάρρος, δύναμη και εμπιστοσύνη στον εαυτό μας αυτό μας διδάσκει μέσα από τη συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Παραολυμπιονίκης του Ριο.

Ποιό είναι το καθημερινό σου πρόγραμμα;

Η καθημερινότητά μου περιλαμβάνει μια διπλή προπόνηση, πρωί και απόγευμα,  βέβαια σε ημέρες που υπάρχουν αγωνιστικές υποχρεώσεις το πρόγραμμά μου διαφοροποιείται όπως αυτή την περίοδο που έχω δύο ημερίδες όπου κάνω μια δυνατή προπόνηση και μετά ακολουθεί ο αγώνας, αυτό θα κρατήσει για περίπου τρείς εβδομάδες μετά θα επανέλθω σε κανονικούς ρυθμούς μέχρι την έναρξη της προετοιμασίας για το παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Λονδίνου.

Ποια συναισθήματα σου δημιουργεί η κατάρριψη ενός παγκόσμιου και ενός ευρωπαϊκού ρεκόρ;

Έσπασα το παγκόσμιο ρεκόρ στη δική μου κατηγορία, στο διπλό ακρωτηριασμό, βέβαια αυτός δεν είναι ο υψηλότερός μου στόχος ούτε με αντιπροσωπεύει αυτό το ρεκόρ είναι ακόμη η αρχή αλλά σίγουρα αποτελεί την καλύτερη αρχή. Με προετοιμασία 8 μηνών μόνο πήγα στο Ρίο και αυτό συνοδεύτηκε από ένα ρεκόρ πράγμα δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Δεν ήταν τυχαίο γεγονός δεν πιστεύω στην τύχη η ομαδική δουλειά με τους ανθρώπους που ήταν δίπλα μου έφερε πιστεύω αυτό το αποτέλεσμα.

Ο Γιάννης πριν τρία χρόνια στο ξεκίνημα του ως αθλητής πίστευε ότι θα έφτανε στη συμμετοχή του σε παραολυμπιακούς αγώνες και στην κατάρριψη δυο ρεκόρ;

Ποτέ δεν ξέρεις που μπορείς να φτάσεις νομίζω. Όμως για να καταφέρεις κάτι τέτοιο πρέπει να πιστέψεις κι εγώ πίστευα στις δυνατότητες μου, έβλεπα τους υπόλοιπους αθλητές κι έλεγα ότι αφού μπορούν εκείνοι μπορώ κι εγώ. Η πίστη και η σκληρή δουλειά ήταν οι δύο παράγοντες για να μπορέσω να φτάσω σε αυτό το επίπεδο.

Τι θυσίες έκανες για να φτάσεις στο ανώτερο επίπεδο;

Θυσία για μένα αποτελεί ότι πρέπει να κάνω διατροφή, να κοιμάμαι σωστά όπως επίσης και να πηγαίνω στην ώρα μου στην προπόνηση βέβαια οι θυσίες αυτές δεν με νοιάζουν γιατί κάνω αυτό που αγαπάω.

Τι περιλαμβάνει μια προπόνηση στο δικό σου άθλημα;

Κάθε αθλητής έχει τη δική του θεωρία ως προς το πρόγραμμα που ακολουθεί. Η δική μου θεωρία είναι αρχικά να ξεκινήσω με ζέσταμα δηλαδή τρέχω για περίπου 10 λεπτά μέχρι να ιδρώσω και να νιώσω καλά. Έπειτα συνεχίζω με ασκήσεις που με διατείνουν και ακολουθούν στη συνέχεια βήματα πλαγιαστά με δύναμη καθώς και συνδυαστικές ασκήσεις. Η κυρίως προπόνηση περιλαμβάνει εκκινήσεις με το έλκηθρο, μπορεί να έχει τεχνική αλλά και βάρη, ποτέ όμως δεν φεύγω από την προπόνηση χωρίς να τρέξω.

 

Ποιοι αποτελούν την υποστηρικτική σου ομάδα στους αγώνες;

Σαν αποστολή στους αγώνες υπάρχει ομάδα αλλά δεν είναι πολυμελής. Τώρα στην καθημερινή ζωή αν δεν έχεις στήριξη σαν αθλητής δεν πάς πουθενά όσο δυνατός κι αν είσαι σαν άνθρωπος. Ο προπονητής μου, ο φυσιοθεραπευτής μου, η οικογένεια και οι φίλοι μου είναι για μένα άνθρωποι σημαντικοί που με την πίστη τους και την αγάπη τους σε μένα μου δίνουν ώθηση να συνεχίζω το έργο μου.

Πως βίωσες τη συμμετοχή σου στους παραολυμπιακούς αγώνες;

Από τουριστική άποψη δεν είδαμε κάτι, δυστυχώς δεν μπόρεσα να δω τη Βραζιλία ως χώρα. Αθλητικά αντίθετα ήταν για μένα μια πάρα πολύ σημαντική εμπειρία γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό για έναν αθλητή από το ταξίδι σε μια παραολυμπιάδα.  Είναι μια τεράστια ευκαιρία για έναν αθλητή να συμμετάσχει σε μια  αθλητική εκδήλωση στην οποία συμμετέχουν αθλητές από 150 χώρες, έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω ανθρώπους από διαφορετικές χώρες και με διαφορετικά ήθη έθιμα και κουλτούρα. Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα που μου έδωσε πολλά καθώς ήρθα σε επαφή με πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους. Την επόμενη φορά σαφώς, θα είμαι πιο έτοιμος και πιο έμπειρος…

Επόμενος στόχος σου ποιος είναι;

Ο κοντινός μου στόχος είναι να βελτιώσω άμεσα την τεχνική μου στο μήκος με σκοπό να έχω την καλύτερη δυνατή επίδοση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του Λονδίνου. Στη συνέχεια ακολουθεί ένα τριετές πρόγραμμα για το Τόκυο που θα περιλαμβάνει πολλά πράγματα, αλλά πάνω απ’ όλα βασικό μου μέλημα είναι να είμαι υγιής.

Πώς βιώνει ένας αθλητής του δικού σου μεγέθους και των δικών σου αθλητικών αναγκών την Ελλάδα της οικονομικής κρίσης;

Η κρίση μ’ έχει επηρεάσει πάρα πολύ καθώς και οι δύο γονείς μου είναι άνεργοι. Παίρνω μια αναπηρική σύνταξη που όλη δεδομένων των συνθηκών πάει για τις ανάγκες του σπιτιού. Περνάω πολύ δύσκολα οικονομικά δεν υπάρχει ουσιαστική στήριξη από το κράτος, εκτιμάω βέβαια το γεγονός ότι μας βοηθάνε στα ταξίδια και στους αγώνες αλλά ένας αθλητής δεν έχει ανάγκη μόνο αυτό. Από το 2013 έχω κάνει 3 πανευρωπαϊκά ρεκόρ, ένα παγκόσμιο και μια Πέμπτη θέση στο Ρίο και ακόμη δεν έχω δει κάποια επιβράβευση γι’ αυτές τις επιδόσεις μου. Δυστυχώς ζούμε σ’ έναν κόσμο όπου το χρήμα επικρατεί κι αν δεν υπάρχει επιβράβευση οικονομική δεν θα υπάρχει η δυνατότητα να συνεχίσω το έργο μου. Υπάρχουν και χειρότερες καταστάσεις σε άλλους αθλητές εγώ προσπαθώ να είμαι αισιόδοξος και ευδιάθετος παρ’ όλα αυτά και να προσπαθώ να δουλεύω γιατί δεν πιστεύω στην τύχη. Είμαι αυτός που είμαι γιατί αγωνίζομαι δεν αφήνω τίποτα στην τύχη.

Εκτός από τον αθλητισμό πώς περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου;

Μου αρέσει να πηγαίνω για καφέ, να συζητάω με ανθρώπους, να γνωρίζω νέους ανθρώπους, να κάνω τη βόλτα μου και ανάμεσα στις επιλογές μου για να αξιοποιώ τον ελεύθερο χρόνο μου  είναι να διαβάζω κόμικ και να βλέπω σειρές στην τηλεόραση.

Τρία επίθετα με τα οποία θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου;

Δύσκολο…. Θα σου πω δύο θετικά και ένα αρνητικό. Το πρώτο είναι ότι είμαι ευγενικός και το δεύτερο ότι είμαι χαμογελαστός. Το αρνητικό μου είναι ότι είμαι απόλυτος «ξερόλας» θα έλεγα καλύτερα, προσπαθώ να το βελτιώσω βέβαια με τον καιρό καθώς το σωστό είναι να ακούμε τις γνώμες των άλλων και να ωφελούμαστε από τις απαντήσεις που μας δίνουν.

Ποια είναι τα σχέδια σου μετά το τέλος της καριέρας σου;

Γενικά αυτό που πιστεύω είναι ότι οι άνθρωποι ενδιαφέρονται πιο πολύ για το παρελθόν και το μέλλον και λιγότερο για το παρόν. Σίγουρα το παρελθόν μας έχει δώσει εμπειρίες για να ανταπεξέλθουμε στο παρόν αλλά για το τι ακολουθεί μετά δεν ξέρω, ανάλογα πως θα τα φέρει το μέλλον. Δεν υπάρχει στο μυαλό μου το μετά σκέφτομαι βέβαια το μέλλον αλλά όχι λεπτομερώς αυτό που κάνω τώρα για τα μελλοντικά μου σχέδια είναι να βγάζω απλώς ένα υποτυπώδες πρόγραμμα.

Πότε ένιωσες φόβο τελευταία φορά;

Έχω ξεχάσει τι σημαίνει φόβος, όλα είναι μέσα στο μυαλό με πνευματική θέληση και σωστή θεώρηση της ζωής μπορείς να πετύχεις στη ζωή σου.

Θέλω να μου μιλήσεις λίγο για την σχέση σου με τον προπονητή σου;

Είναι η πιο σημαντική σχέση που υπάρχει στη ζωή ενός αθλητή. Προπονητής για μένα σημαίνει χημεία, δεν έχει να κάνει τόσο με τις γνώσεις γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός σε επίπεδο γνώσεων. Είναι σημαντικό να υπάρχει αμφίδρομη σχέση και ο ένας να μαθαίνει από τον άλλο, να υπάρχει επικοινωνία και πάνω απ’ όλα να υπάρχει αγάπη. Εγώ με τον Νεκτάριο Γιαλουράκη μπορώ να πω πως πλέον είμαστε οικογένεια.

Διαλογίζεσαι με τον εαυτό σου;

Είμαι άνθρωπος που ρουφάει σαν σφουγγάρι. Τείνω να φιλοσοφώ όταν βρίσκομαι μόνος μου, πολύ συχνά επιλέγω να βγω έξω μόνος μου καθώς με βοηθάει να ξεφεύγω. Μέσα από όλες τις καταστάσεις της ζωής φιλοσοφώ μόνο έτσι μπορώ να βγάλω χρήσιμα συμπεράσματα. Ακόμα και το θέμα του ρατσισμού ξεκινάει από μέσα μας εγώ έχω αποδεχτεί αυτό που είμαι και δεν έχω πρόβλημα μ αυτό. Σαν άνθρωπος έχω μάθει να αποδέχομαι τα αρνητικά στοιχεία του εαυτού μου και προσπαθώ να τα βελτιώνω.

Το παρατσούκλι σου «ευλογημένος» πως προέκυψε;

Προέκυψε από τον προπονητή μου γιατί μου έλεγε συνέχεια ότι όλα στη ζωή μου ήρθαν ως ευλογία.

Οι γυναίκες όταν βγαίνεις έξω πως σε αντιμετωπίζουν;

Η στάση των γυναικών απέναντι μου έχει την εξής ιδιαιτερότητα καθώς όταν σηκώνομαι και βλέπουν τα πόδια μου αλλάζει εντελώς ο τρόπος που με προσεγγίζουν, δείχνουν έντονο ενδιαφέρον και μπορώ να πω πως  το πρόβλημα που έχω στα πόδια είναι για μένα ένα μέσο κοινωνικοποίησης. Βέβαια πιστεύω πως ό, τι είναι να έρθει θα έρθει στην ώρα του, κατ’ εμέ το σωστό φλερτ είναι ένα είδος συνομωσίας και για να έχει επιτυχία χρειάζεται απαραίτητα το μυαλό, που κατευθύνει τις κινήσεις μας με τη σωστή ενέργεια που δίνει.

Πιστεύεις πολύ στο σύμπαν…

Πιστεύω στην ενέργεια, πιστεύω στα πάντα, βασικά πιστεύω αλλά δεν έχω πλήρη επίγνωση της γνώσης. Με τη βοήθεια του μυαλού προσπαθώ να οδεύω προς τα εκεί γιατί το μυαλό είναι αυτό που κάνει τα πάντα. Το σύμπαν και η ενέργεια που αυτό έχει είναι τα πάντα….

Πιστεύεις στη θρησκεία;

Δεν πιστεύω στον Χριστιανισμό σαν θρησκεία αντίθετα πιστεύω στον Χριστό. Έχω αυτή την άποψη γιατί πιστεύω ότι η ιστορία εν πολλοίς έχει διαστρεβλωθεί, ο Ιησούς Χριστός σαν άνθρωπος μπορούσε να έχει τη δύναμη να κάνει θαύματα και να ελέγχει τα πάντα, όμως δεν πιστεύω ότι μπορούσε να αλλάξει τους ανθρώπους, ο καθένας μας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις και τις επιλογές του.

Είναι στα σχέδια σου να γράψεις ποτέ ένα βιβλίο;

Θα ήθελα κάποια στιγμή στο μέλλον να το κάνω αυτό ώστε να περάσω κάποια μηνύματα αλλά και τις εμπειρίες που έχω…